SANTORINI, SPEŁNIONE MARZENIE !

Z wiosennych wakacji wróciłam już trochę temu :), zaległości ogrodowe dość szybko nadrobiłam i już dbam o niego na bieżąco, pobyłam jeszcze trochę poza światem blogowym (bardzo mi to było potrzebne ), ale jestem znowu z Wami. Nie wiem jednak czy będę też we wrześniu, bo jeśli wszystko się ułoży po mojej myśli, to spędzę go we Francji. Serdecznie Wam dziękuję za cierpliwe oczekiwanie na mnie i za liczne wspaniałe komentarze. Jest mi bardzo miło, że niektórzy nawet tęsknili za mną :). 
Ja za Wami też oczywiście !!! i często oglądałam, co u Was dzieje, chociaż prawie nie pisałam komentarzy.
Swoje wspomnienia z wakacji zacznę od SANTORINI (zwane przez Greków THIRĄ ), o którym marzyłam od 17 lat i nie zawiodłam się.
Do ok. 1600 r. p.n.e. była jedna wyspa, podobno 
o nazwie Strongili. Podczas potężnego wybuchu środkowa część wyspy wyleciała w powietrze , następnie zanurzyła się w morzu, skutkiem czego powstała olbrzymia próżnia,zwana kalderą, którą wypełniło morze. Z wyspy pozostały tylko jej boczne części i jedną z nich jest Santorini o powierzchni 76 km kwadratowych. 
W  środkowej części kaldery jest wyspa Nea Kameni, na której się mieści krater wulkanu. Ją właśnie widać jak się dopływa do wysp, a w oddali Santorini.

Wyspy, które zostały są pochodzenia wulkanicznego, więc mają kolory brązowe, czarne i czerwone. Na jej zboczach zbudowano domy w jasnych barwach, a wokół jest ciemno niebieskie morze. Tak właśnie niesamowicie jest na Santorini. I jeszcze ciekawostka: wyspa ta jest prawie bezwodna, pozbawiona rzek. Mieszkańcy wykorzystują deszczową wodę, którą zimą zbierają w specjalnych cysternach umieszczonych pod domem. Odsalana jest również woda morska. Podstawowe zaopatrzenie mieszkańców i turystów zapewniają jednak specjalnie przystosowane do tego statki z dostawami wody. 
Byłam w dwóch miastach na Santorini. Pierwsze to OIA. W tym i następnym mieście byłam tylko po niecałej godzinie niestety (zarządzenie przewodnika wycieczki) i trudno było dotrzeć wszędzie gdzie bym chciała, oraz zrobić być może ciekawsze zdjęcia. Popatrzcie więc na to co mam i zwróćcie uwagę na bardzo ciekawą zabudowę. Domy są często żłobione w miękkiej skale wulkanicznej, a tylko przód jest z oknem na zewnątrz. Chodzi się więc po nich, albo stoi na nich następny dom. 

Drugie miasto, które widziałam to stolica wyspy FIRA. Mniej mi się podobało, było zbyt komercyjne, ale też pełne uroku.

Na koniec wycieczki po Santorini było morze z czarną plażą .

SANTORINI mnie oczarowało, szkoda jednak, że byłam tam tak krótko, ale i tak jestem szczęśliwa i warto było czekać 17 lat.