NA DWORZE I W DOMU

Rano słońce próbowało przedrzeć się przez chmury i nie bardzo mu to wyszło :(

Na drzewach wisiały czerwone "korale",  

a na krzewach białe.

Czyżby wierzba miała zamiar wypuścić bazie,  

a forsycja  więcej kwiatów ?

W domu piesek ucinał sobie drzemkę, 

jedna rybka ze swym "odbiciem" pływa w szklanej kuli

i pięknie kwitną mi storczyki, którymi chcę się Wam pochwalić. Wiem, że wielu je ma i bardzo lubi, ale one są tak śliczne, że patrzenia na nie nigdy dość, tak myślę :)

TROCHĘ TEMU TAM BYŁAM

NORWEGIA to kraj zajmujący zachodnią część Półwyspu Skandynawskiego, powierzchniowo trochę większy od Polski i zamieszkuję ją niecałe 5 milionów mieszkańców. Dla mnie to kraj fiordów ( wąwozów skalnych wypełnionych morską wodą, wcinających się nieraz na dziesiątki kilometrów w głąb stałego lądu), wodospadów spływających z ich zboczy oraz trolli ( stworów ze skandynawskich wierzeń ludowych przypominających wyglądem ludzi, ale bardzo brzydkich, złośliwych i mało inteligentnych oraz wyrządzających ludziom i zwierzętom szkody).                                    Oczywiście to nie jedyne zalety tego pięknego i niesamowitego przyrodniczo kraju. Są jeszcze białe noce ( nie mogłam zasnąć, bo dla mnie był cały czas dzień) i zorza polarna, widoczna tylko w okresie od października do lutego ( ja byłam w czerwcu ).
W trakcie jazdy samochodem do naszego planowanego miejsca nad fiordem, mieliśmy mały problem na drodze :)

ale wieczorem dotarliśmy do celu.

Rano następnego dnia z tarasu naszego domku zobaczyliśmy fiord w obie strony.

W takim pięknym  otoczeniu byliśmy 7 dni. Stąd robiliśmy wycieczki wzdłuż fiordu

i po drodze podziwialiśmy wodospady

oraz spotkaliśmy pierwszego trolla.

Pojechaliśmy do końca tego fiordu

i stamtąd do jęzora jednego z lodowców.

Spod niego spływała woda w pięknym kolorze.

Jechaliśmy też wyżej, aby zobaczyć fiord z góry

i jeszcze wyżej, gdzie woda z gór spływała do jezior i gdzie były jeszcze zimowe widoki.

Wracając spotkaliśmy znowu trolla.  

Po tygodniu pobytu tam pojechaliśmy dalej. Dotarliśmy do LOFOTÓW (archipelag na Morzu Norweskim ) i to było najdalej wysunięte miejsce na północy Norwegii, gdzie byłam.

To są domki rybaków. Popatrzcie, że na ich dachu jest trawa. Widziałam to nie tylko tutaj, ale na wielu domach w Norwegii. To wielowiekowa tradycja i poprawia izolację podczas długich zim.

Tego trolla zabrałam do domu, dla wnuczki.  

Ten wyjazd był cztery lata temu. Być może teraz bym zrobiła ciekawsze zdjęcia i lepszej jakości, ale przygotowanie tego postu sprawiło mi wielką przyjemność, bo odżyły we mnie wspomnienia. Mam nadzieję, że Norwegia Wam się spodobała :)))

ZIELONE "RÓŻNOŚCI "

Fiona na swoim blogu : 

                 ( link ->)  Raindrops and Daisies 

 organizuje w każdy piątek ( jestem spóźnialska :(, bo dzisiaj sobota)
                                 " Green Day "

i tam dzisiaj idę z moimi zielonymi zdjęciami. Nie będzie to jedno zdjęcie, jak wielu ma, tylko dziesięć. Zawsze mam problemy z wyborem zdjęć i tym razem też nie potrafiłam na mniej się zdecydować. Wyrzucam niektóre, potem wracam do nich i tak w kółko od wczoraj. Mam jednak nadzieję, że każdy coś dla siebie ciekawego znajdzie.
Na początek widok z Tatr

i dalej kolejno:
                                cynia

                       czosnek ozdobny (pąk)

                    motyl listkowiec cytrynek

                   przekwitła zantedeschia 
               ( w okresie kwitnienia była fioletowa )

                            zielona papuga

                  owoce nieznanego mi drzewa

                                   żołędzie

a

                                    żabka

   a na koniec widok w otworze mostku na rzece.

POGODA NIE BYŁA ZBYT ŁASKAWA

Kilka dni pobytu w Tatrach i w tym czasie było trochę słońca, mgieł, chmur, deszczu oraz wiał wiatr halny. 
Początkowo było widać wysokie góry,

ale już w następnym dniu ich nie było i padał deszcz, na szczęście nie cały dzień.

Pojechaliśmy do Zakopanego pospacerować po Krupówkach, przy okazji zjeść placki ziemniaczane i oscypki.

Trafiliśmy też do domku nie dość, że ustawionego do góry nogami, to jeszcze na ukos. Podłoga też była na ukos i po wejściu do niego miałam problemy z utrzymaniem równowagi :). Mój błędnik wariował !

W kolejnym dniu pojechaliśmy na Słowację do Kvacianskiej Doliny. Był to dość długi spacer i często spotykaliśmy się ze spadającymi strumykami, 

 małymi wodospadami 

oraz "ozdobami" w strumyku.

Był też stary, czynny młyn na rzece

oraz kozy. Szczególnie spodobał mi się kozioł z grzywką prosto od fryzjera.  

Byliśmy też na stacji narciarskiej Małe Ciche,

gdzie siedząc na tarasie kawiarni podziwialiśmy wspaniałe widoki.

Winowajcą tej niezbyt ciekawej pogody z pewnością nie był :)